Van Hong Kong naar Sydney

Dag Hong Kong
Optimaal bewapend met goede moed gingen we vrijdag 3 februari om 19.15 uur weer op weg naar Hong Kong Airport. En dit keer hadden we het goed onder de knie. Als oud volleybalster zou ik zeggen: Geef mij die bal maar, ik knal um wel binnen de 3 meter!
Busje vanaf het hotel, ondergaande zon, prachtige sky line, dag Hong Kong.
Aankomst hal vliegveld, voor de deur uitgezet, 3 meter lopen en we waren binnen. Megagrote hal, futuristisch ingericht, goede koffie, overal toiletten en ook hier weer, maar in veel mindere mate, aanwijs meneren en mevrouwen.

Max schoot direct een balie van Cathay Pacific binnen, waar wij keurig werden geholpen (stoelen moesten veranderd want dat was online niet gelukt d.w.z. Max zat voorin het vliegtuig en ik ergens achterin. Beetje ongezellig). Wij vonden het best wel een erg goede service. De aap (ik schreef eerst app) kwam later uit de mouw: we stonden bij de Businessclass incheck balie. Desalniettemin keurig geholpen maar we moesten toch naar onze klasse.

Beetje verderop, iets minder prominent in zicht, onze balie. Keurig geregeld hoor. Ingecheckt, geen rij. En we zaten naast elkaar dus missie geslaagd.
Bagage afgeleverd, net aan het gewicht. Dit terwijl ik me zo had voorgenomen niet zo veel mee te nemen maar ja, je weet maar nooit!
Door de douane heen, fluitje van een cent. Terwijl mijn handbagage over de band rolde en gescreend werd, stonden de medewerkers met de rug naar de computerschermen. Waarschijnlijk zag ik er zeer betrouwbaar uit. [Noot: Had ook niet mijn vodjes aan Theo!!]

Een uurtje of 3 wachten want we waren erg op tijd (we vlogen om 23.55 uur).
Ook hier weer megagrote ruimtes met alleen maar winkels met merken die de inhoud van mijn portemonnee ruim overstegen. Daar was ik dus zo klaar mee. Op de bovenverdieping de restaurants, veelal vlees en vis, dus helaas. Wc’s in overvloed en ook hier weer tal van aanwijs/opruim/wc-schoonmaak meneren en mevrouwen. Toch twee verhaaltjes geschreven voor het blog, de tijd vloog voorbij.

Om 23.00 uur was het tijd om te gaan. Zes keer roltrap af en op en toen waren we weer bij de door ons zo geliefde trein. Geroutineerd liepen we de trein in, alsof we altijd al zo naar de terminals gingen. Weer diverse roltrappen op en naar gate 67. Een immense rij mensen, wij als economy reizigers mochten natuurlijk als laatsten. Het zitten viel mee, ik kon zowaar mijn benen strekken. Huppekee, op tijd de lucht in, over 9 uur zullen we in Sydney zijn.

Hallo Sydney
Keurig op tijd geland, 12.05 uur Sydney tijd, bewolkt.
Weinig toiletten, zegge en schrijven eentje gezien. Ook hier wel wat aanwijs mevrouwen (meneren zag ik niet) in uniform, op barse toon werden wij de juiste richting in gepraat. Heel druk bij de paspoort controle, bagage opgehaald en door de niks aan te geven uitgang naar buiten. Er waren opnames voor het programma Border Control, maar dat was bij de wel wat aan te geven afdeling.

Eerst koffie, en daarna in de bus naar het hotel. Het is hier 29 graden dus best warm. Op straat jurkjes, rokjes, korte broeken en andere zomerkleding. Dat belooft wat.
Ons hotel staat in de wijk Paddington, een wijk met best een chique uitstraling. Dus wij zijn hier wel op onze plek, sprak zij ironisch. ’s Avonds hebben we heerlijk buiten op straat gegeten. Op weg naar het restaurant waren we enorm verdwaald, een aardige jongeman liep met ons mee en wees ons de weg. Op de terugweg even hard verdwaald, dat lag niet aan de drank, want we hadden alleen water gedronken, maar aan onze oriëntatie die er totaal niet was. Dat belooft ook wat!