Liefde en bananen
24 november 2018 - Chiang Mai, Thailand
Liefde en bananen
De hele dag omringd zijn door olifanten. Waar je maar kijkt, altijd vangt je blik wel een olifant. Opstaan en de olifanten ruiken, het is zo’n aparte zoete geur. Zelfs hun poep ruikt lekker, eerlijk waar (door hun snelle spijsvertering ruikt de poep naar zoete planten). Slapen tussen deze gentle giants en dan wakker blijven door het diep rommelend geluid wat ze maken. Soms trompetteren ze of maken ze een soort sissend geluid. Slaapliedjes zijn het. Hun elegante gang aanschouwen, zelfs de gehandicapte en de blinde olifanten lopen zo voorzichtig gracieus. De lange wimpers op hun ogen die het zonlicht vangen. De gescheurde oren, vaak veroorzaakt door een haak in hun vorig leven, die zo levenslustig de vliegen weg wapperen. En dan de slurf, het is een hand en een arm ineen, een tastorgaan waar ze de bodem mee afzoeken. Inderdaad, ik ben totaal verliefd geworden op deze zo zachtaardig lijkende giganten.
Wat zouden woorden hier nog aan toe kunnen voegen nu mijn zintuigen de inhoud van mijn woorden al weten? Mijn woorden zijn al gekend, ze hangen hier in de lucht en maken mijn blik zachter.
Natuurlijk zijn er woorden genoeg te vinden voor het verschrikkelijk leven wat de olifanten achter de rug hebben. Marteling, uitputting, misbruik, het verlies van hun natuurlijke habitat, toeristen rondrijden op hun rug de hele dag, of boomstammen slepen of kunstjes vertonen. Volgens mij is er geen dier zo misbruikt en gemarteld als deze zachtaardige grote zoogdieren.
Olifanten zijn familiedieren en ze leven in kuddes. Als een olifant gerood wordt uit het wild dan is het meestal een baby olifant. Om de baby te pakken te krijgen moet de hele kudde van de moeder en de tantes worden omgebracht. Anders krijgen de poachers namelijk de baby niet mee omdat ze beschermd wordt door de kudde.
Vervolgens wordt de baby onderworpen aan een verschrikkelijke foltering, de zogenaamde pajaan. Ze noemen het: Breaking the spirit of the elephant. Ik zal er niet verder over uitweiden maar toen het filmpje hier vertoond werd liep iedereen huilend weg, ook de mannen.
En daarna begint pas het echt verschrikkelijke leven. Rondlopen op heet asfalt als bedel olifant (het hete asfalt vernietig hun voetzolen en daarnaast hebben ze totaal geen bescherming tegen de zon. Een olifant heeft modder of zand of water op zijn huid nodig, een natuurlijke bescherming tegen de zon) of de hele dag met toeristen rondrijden (een olifant heeft een sterke slurf maar geen sterke rug). De laatste olifant die gered is 6 weken geleden, haar naam is Mai Sri en ze is ouder dan 70 jaar, was vel over been en wankelde op haar voeten. Toch werd er tot op de laatste dag op haar gereden. Door mensen uit onze westerse wereld, inderdaad.
De logging industrie is eigenlijk verboden maar nog steeds worden er illegaal olifanten gebruikt die de hele dag in de jungle boomstammen lopen te slepen. Er zijn tal van verschrikkelijke filmpjes te vinden op Youtube van olifanten die al boomstammen slepend een baby baren en dan ongenadig geslagen worden omdat ze door moeten werken. Om nog maar niet te spreken over de geforceerde fokprogramma’s waarbij olifanten (net als koeien trouwens en andere dieren in onze vreselijke vleesindustrie) bruutweg worden verkracht. Baby olifanten brengen veel geld op, dus ..!
De Aziatische olifant is niet te vergelijken met de Afrikaanse olifant. Afrikaanse olifanten zijn groter, zwaarder, de slagtanden zijn groot, ze hebben een ronde rug en zijn agressief. Naar mijn weten worden in Afrika geen olifanten gebruikt voor enig toeristenvermaak anders dan de plezierjacht (hoe kun je dat doen!). En natuurlijk worden de Afrikaanse olifanten massaal afgeslacht voor hun ivoor. De Aziatische olifanten hebben bijna geen slagtanden maar hun minder agressieve aard maakt dus dat ze, blijkbaar, geschikt zijn voor allerlei soorten misbruik.
De olifanten hebben altijd een mens bij zich, de mahout. Vaak al generaties lang wordt er op olifanten gepast en als de olifanten nog moeten werken worden ze met een haak en met een stok in bedwang gehouden. Want wees eerlijk, welke olifant gaat nu uit zichzelf boomstammen uit een bos trekken, een tekening maken, op een krukje onderste boven staan of zich laten wassen door mensen!? Daar is onderdrukking voor nodig en overheersing. Het zijn wilde dieren, ze horen in een kudde in de jungle vrij rond te lopen. Maar ja, die jungle is zo ongeveer meer dan gehalveerd en er wordt dik betaald voor al het vermaak dus ……. Wij mensen zijn de grootste roofdieren op aarde en ook de wreedste.
Niet allemaal natuurlijk, daarover een volgende keer meer.
De olifanten hier in het Elephant Nature Park komen bijna allemaal uit een situatie van misbruik en foltering. Enkele baby’s zijn hier geboren of als baby hier terecht gekomen en hebben dus de marteling van de pajaan niet meegemaakt.
Maar alle anderen zijn oud, zwak, hebben een handicap of zijn ernstig getraumatiseerd. Er zijn hier 84 olifanten, mannetjes, vrouwtjes en kleintjes. De mannetjes worden vanaf een jaar of 9, 10 uit de kudde gehaald of uit de kudde gezet door de matriarch van de kudde. Dat gaan in de natuur ook zo. We hebben 1x de bulls/mannetjes verblijven mogen bezoeken, nou dat was oppassen geblazen.
De ernstig getraumatiseerde olifanten staan aan de overkant van de rivier. Daar mogen wij, de vrijwilligers en de dagtoeristen niet bij komen. De olifanten die aan onze kant van de rivier staan kunnen menselijk contact verdragen. Overdag lopen ze vrij rond in het park en iedere avond gaan ze allemaal naar hun nachtverblijven. Dat moet ook wel want de openbare weg loopt vlak langs het park.
Ik vind zelf dat de olifanten erg veel contact met mensen hebben. Maar ja, er moet geld in het laatje komen. De olifanten worden gevoerd met mais, suikerriet, bananen en watermeloenen. De oudere olifanten krijgen versnipperd mais en een rijstpapje met geprakte bananen. Er zijn dierenartsen, keukenpersoneel, mahouts, parkbewakers, kantoorpersoneel. Er moeten medicijnen gekocht worden en er zijn zwembaden aangelegd voor de oude olifanten.
En er zijn natuurlijk ook 500 honden, 300 katten, buffels, 18 paarden, varkens, koeien en geiten.
Wat mochten wij doen? Poep scheppen, vrachtwagens met meloenen en bananen leeghalen, voederbakken schoonmaken, extra verrijkend voedsel in de nachtverblijven neerleggen, bamboe kappen voor Mai Sri en haar verblijf schoonmaken. Ook hadden we wandelingen door het park en uitleg over de geschiedenis van de olifanten. En natuurlijk gaven we veel liefde en bananen. Want zo doen ze dat hier, geen haak, geen stok, geen slagen maar bananen en liefde. En het werkt beter!
Ik kan zo uren doorgaan over de olifanten maar ik zal het voor nu hierbij laten. Het is nu bijna avond en ik ga weer kijken naar de olifanten die nu allemaal naar hun nachtverblijf gaan. Wij slapen trouwens 10 meter van een blokje nachtverblijven vandaan. Dat slaapt heel lekker kan ik zeggen. Als we wakker worden, dat is altijd heel vroeg want 7 uur ontbijt en om 8 uur aan het werk, dan zien we uit ons raam de olifanten staan.
Morgen gaan we hier weg, terug naar Chiang Mai voor 1 nachtje en dan maandag vliegen naar Bangkok.
Er zit nog 1 verhaaltje in de pen, over de goede mensen hier. De oprichters van het park en alle vrijwilligers.
Tot later!
De hele dag omringd zijn door olifanten. Waar je maar kijkt, altijd vangt je blik wel een olifant. Opstaan en de olifanten ruiken, het is zo’n aparte zoete geur. Zelfs hun poep ruikt lekker, eerlijk waar (door hun snelle spijsvertering ruikt de poep naar zoete planten). Slapen tussen deze gentle giants en dan wakker blijven door het diep rommelend geluid wat ze maken. Soms trompetteren ze of maken ze een soort sissend geluid. Slaapliedjes zijn het. Hun elegante gang aanschouwen, zelfs de gehandicapte en de blinde olifanten lopen zo voorzichtig gracieus. De lange wimpers op hun ogen die het zonlicht vangen. De gescheurde oren, vaak veroorzaakt door een haak in hun vorig leven, die zo levenslustig de vliegen weg wapperen. En dan de slurf, het is een hand en een arm ineen, een tastorgaan waar ze de bodem mee afzoeken. Inderdaad, ik ben totaal verliefd geworden op deze zo zachtaardig lijkende giganten.
Wat zouden woorden hier nog aan toe kunnen voegen nu mijn zintuigen de inhoud van mijn woorden al weten? Mijn woorden zijn al gekend, ze hangen hier in de lucht en maken mijn blik zachter.
Natuurlijk zijn er woorden genoeg te vinden voor het verschrikkelijk leven wat de olifanten achter de rug hebben. Marteling, uitputting, misbruik, het verlies van hun natuurlijke habitat, toeristen rondrijden op hun rug de hele dag, of boomstammen slepen of kunstjes vertonen. Volgens mij is er geen dier zo misbruikt en gemarteld als deze zachtaardige grote zoogdieren.
Olifanten zijn familiedieren en ze leven in kuddes. Als een olifant gerood wordt uit het wild dan is het meestal een baby olifant. Om de baby te pakken te krijgen moet de hele kudde van de moeder en de tantes worden omgebracht. Anders krijgen de poachers namelijk de baby niet mee omdat ze beschermd wordt door de kudde.
Vervolgens wordt de baby onderworpen aan een verschrikkelijke foltering, de zogenaamde pajaan. Ze noemen het: Breaking the spirit of the elephant. Ik zal er niet verder over uitweiden maar toen het filmpje hier vertoond werd liep iedereen huilend weg, ook de mannen.
En daarna begint pas het echt verschrikkelijke leven. Rondlopen op heet asfalt als bedel olifant (het hete asfalt vernietig hun voetzolen en daarnaast hebben ze totaal geen bescherming tegen de zon. Een olifant heeft modder of zand of water op zijn huid nodig, een natuurlijke bescherming tegen de zon) of de hele dag met toeristen rondrijden (een olifant heeft een sterke slurf maar geen sterke rug). De laatste olifant die gered is 6 weken geleden, haar naam is Mai Sri en ze is ouder dan 70 jaar, was vel over been en wankelde op haar voeten. Toch werd er tot op de laatste dag op haar gereden. Door mensen uit onze westerse wereld, inderdaad.
De logging industrie is eigenlijk verboden maar nog steeds worden er illegaal olifanten gebruikt die de hele dag in de jungle boomstammen lopen te slepen. Er zijn tal van verschrikkelijke filmpjes te vinden op Youtube van olifanten die al boomstammen slepend een baby baren en dan ongenadig geslagen worden omdat ze door moeten werken. Om nog maar niet te spreken over de geforceerde fokprogramma’s waarbij olifanten (net als koeien trouwens en andere dieren in onze vreselijke vleesindustrie) bruutweg worden verkracht. Baby olifanten brengen veel geld op, dus ..!
De Aziatische olifant is niet te vergelijken met de Afrikaanse olifant. Afrikaanse olifanten zijn groter, zwaarder, de slagtanden zijn groot, ze hebben een ronde rug en zijn agressief. Naar mijn weten worden in Afrika geen olifanten gebruikt voor enig toeristenvermaak anders dan de plezierjacht (hoe kun je dat doen!). En natuurlijk worden de Afrikaanse olifanten massaal afgeslacht voor hun ivoor. De Aziatische olifanten hebben bijna geen slagtanden maar hun minder agressieve aard maakt dus dat ze, blijkbaar, geschikt zijn voor allerlei soorten misbruik.
De olifanten hebben altijd een mens bij zich, de mahout. Vaak al generaties lang wordt er op olifanten gepast en als de olifanten nog moeten werken worden ze met een haak en met een stok in bedwang gehouden. Want wees eerlijk, welke olifant gaat nu uit zichzelf boomstammen uit een bos trekken, een tekening maken, op een krukje onderste boven staan of zich laten wassen door mensen!? Daar is onderdrukking voor nodig en overheersing. Het zijn wilde dieren, ze horen in een kudde in de jungle vrij rond te lopen. Maar ja, die jungle is zo ongeveer meer dan gehalveerd en er wordt dik betaald voor al het vermaak dus ……. Wij mensen zijn de grootste roofdieren op aarde en ook de wreedste.
Niet allemaal natuurlijk, daarover een volgende keer meer.
De olifanten hier in het Elephant Nature Park komen bijna allemaal uit een situatie van misbruik en foltering. Enkele baby’s zijn hier geboren of als baby hier terecht gekomen en hebben dus de marteling van de pajaan niet meegemaakt.
Maar alle anderen zijn oud, zwak, hebben een handicap of zijn ernstig getraumatiseerd. Er zijn hier 84 olifanten, mannetjes, vrouwtjes en kleintjes. De mannetjes worden vanaf een jaar of 9, 10 uit de kudde gehaald of uit de kudde gezet door de matriarch van de kudde. Dat gaan in de natuur ook zo. We hebben 1x de bulls/mannetjes verblijven mogen bezoeken, nou dat was oppassen geblazen.
De ernstig getraumatiseerde olifanten staan aan de overkant van de rivier. Daar mogen wij, de vrijwilligers en de dagtoeristen niet bij komen. De olifanten die aan onze kant van de rivier staan kunnen menselijk contact verdragen. Overdag lopen ze vrij rond in het park en iedere avond gaan ze allemaal naar hun nachtverblijven. Dat moet ook wel want de openbare weg loopt vlak langs het park.
Ik vind zelf dat de olifanten erg veel contact met mensen hebben. Maar ja, er moet geld in het laatje komen. De olifanten worden gevoerd met mais, suikerriet, bananen en watermeloenen. De oudere olifanten krijgen versnipperd mais en een rijstpapje met geprakte bananen. Er zijn dierenartsen, keukenpersoneel, mahouts, parkbewakers, kantoorpersoneel. Er moeten medicijnen gekocht worden en er zijn zwembaden aangelegd voor de oude olifanten.
En er zijn natuurlijk ook 500 honden, 300 katten, buffels, 18 paarden, varkens, koeien en geiten.
Wat mochten wij doen? Poep scheppen, vrachtwagens met meloenen en bananen leeghalen, voederbakken schoonmaken, extra verrijkend voedsel in de nachtverblijven neerleggen, bamboe kappen voor Mai Sri en haar verblijf schoonmaken. Ook hadden we wandelingen door het park en uitleg over de geschiedenis van de olifanten. En natuurlijk gaven we veel liefde en bananen. Want zo doen ze dat hier, geen haak, geen stok, geen slagen maar bananen en liefde. En het werkt beter!
Ik kan zo uren doorgaan over de olifanten maar ik zal het voor nu hierbij laten. Het is nu bijna avond en ik ga weer kijken naar de olifanten die nu allemaal naar hun nachtverblijf gaan. Wij slapen trouwens 10 meter van een blokje nachtverblijven vandaan. Dat slaapt heel lekker kan ik zeggen. Als we wakker worden, dat is altijd heel vroeg want 7 uur ontbijt en om 8 uur aan het werk, dan zien we uit ons raam de olifanten staan.
Morgen gaan we hier weg, terug naar Chiang Mai voor 1 nachtje en dan maandag vliegen naar Bangkok.
Er zit nog 1 verhaaltje in de pen, over de goede mensen hier. De oprichters van het park en alle vrijwilligers.
Tot later!
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
Dank weer
Max bedankt dat je het pad van onze vader nog eens hebt nagelopen,en ons daardoor een kijkje in zijn leven hebt verduidelijkt, jammer he dat we er niet meer met hen over kunnen praten, maar ik weet zeker dat pa je heeft gevolgd.
Jullie reis is bijna ten einde, een hoop om over na te genieten later als jullie weer thuis zijn. Geniet ook van deze laatste dagen, vast een goede en veilige terugreis gewenst en heel veel lieve groetjes van ons.